... slapen. En dan is het Kerstmis. Ik ben er helemaal klaar voor. De boom staat, opgetuigd en wel. De cadeautjes liggen er onder. Het menu van de dag zit in mijn hoofd. Nu alleen nog de boodschappen. Daar heb ik echt enorm veel zin in. In een drukke supermarkt met een karretje manoeuvreren tussen al die andere karretjes. Het duurt minstens tien tellen voordat je kunt pakken wat je nodig hebt omdat er nog vijf andere mensen staan te graaien in dezelfde bak. Oh ergernis nummer uno. En als je dan eindelijk bij de kassa staat, ben je natuurlijk nog wat vergeten. Nee dat is te cliché. Dat gebeurt mij nooit, zo georganiseerd als ik ben. Zonder boodschappenlijstje kom je mij niet tegen in de Deen. Waar moet dat heen, dat is even voor het rijm.
Het dessert dit jaar heeft de aanlokkelijke naam 'hemelse modder'. Het is een oud familierecept. Veel pure chocolade, het liefst Cote d'Or. Stijfgeslagen eiwitten en slagroom, vermengd met de nodige suiker. Je kunt je voorstellen hoe hemels dat wordt. Het enige dat mij zorgen baart zijn de ei dooiers die in dit gerecht rauw verwerkt worden. Voel je de bui al hangen. Salmonella ligt bij mij Eerste Kerstdag op de loer. Daar moet ik dus iets op bedenken zodat ik niemand vergiftig. Want dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn van dit gezellige samenzijn. Om nog maar te zwijgen van het chagrijn dat ik er zelf van zou hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten