donderdag 30 april 2009

600 keer

Vandaag wel 600 keer die zwarte auto boven op dat hek zien knallen.
600 keer?
Nou dat is misschien een beetje overdreven maar toch wel enkele tientallen keren. Net als die vliegtuigen, weet je nog.

Je vraagt je af, waarom? Waarom elke keer weer die schokkende beelden vertonen.
Bij sommige items zie je ze wel drie, vier keer achter elkaar.
Ik ben er tegen om elke keer maar weer die beelden te herhalen.
Moeten wij allemaal, net als de slachtoffers, die gruwelijke momenten steeds herbeleven?
Was het een zelfmoordactie van de dader?
Het begint er wel op te lijken.
En hoe moet het nu met de viering van Koninginnedag volgende jaar? Geef mij maar het ouderwetse defilé. Dat waren nog eens tijden. Slaapverwekkend was het maar het had ook een bepaalde aantrekkingskracht. Net als die hele Koninginnedagviering. Ondanks dat het me niet echt boeit, zet ik elk jaar weer de televisie aan en kijk. Toch eens onderzoeken waar die drang vandaan komt. Beetje kudde gedrag, vrees ik.
Maar de vrijmarkt heb ik achter mij gelaten!

zaterdag 25 april 2009

Overgang II

Schilderen, echt een bezigheid voor vrouwen in de overgang. En dan niet het schilderen van je woonkamer, slaapkamer, badkamer, keuken, wc of schuurtje. Hoewel dat natuurlijk ook kan.

Enkele maanden geleden ontdekte ik dat het leuk is om te schilderen. Maar toen wist ik nog niet dat ik in de overgang was. Nu weet ik het ook niet zeker maar ik heb zo mijn vermoedens. Een keer moet het toch gebeuren dat je er aan begint. En dan bedoel ik niet schilderen maar de overgang. Er is geen scherpe grens te trekken. Vandaag ben ik de overgang en gisteren was ik het nog niet. Zo werkt het niet. Het gaat geleidelijk.

Nu prijs ik mij gelukkig dat ik er niet veel van merk en niet lijd aan het meest opvallende symptoom van de overgang: de opvlieger. Hoewel ik toen ik jonger was nogal opvliegend of beter gezegd prikkelbaar was ( mijn kinderen weten hier meer van), heb ik tot op heden nog geen echte opvlieger gehad. En daar ben ik blij om. Heb je het wel eens meegemaakt bij iemand anders? Ik wel,je krijgt acuut medelijden als je de zweetdruppels in het rond ziet vliegen. Heel stoer roep ik steeds dat ik daar niet aan mee doe. Alsof je kunt kiezen. Maar dit terzijde.

Wat is nu het verband tussen schilderen en de overgang.
Nou, daar weet Youp van t Hek meer van. Hij heeft meermalen snerend uitgehaald naar vrouwen in de overgang die zo nodig een schilderklasje moesten gaan volgen. Ik bedoel maar. Nu deel ik de cynische kijk van Youp niet maar toch vind ik schilderen wel iets wat bij vrouwen in de overgang past. Waarom weet ik eigenlijk niet zo goed.
Het slaat natuurlijk nergens op, maar ja dat hoort ook bij de overgang. Toch wel fijn dat je alles op de overgang kunt gooien. Ben je iets vergeten. Sorry maar t is de overgang. Heb je ergens geen zin in. Sorry hoor maar het is de overgang. Ha ha. Goeie smoezen fabriek die overgang.

O ja, volgend weekend ga ik weer naar Heiloo. Waar ik de heilzame uitwerking van schilderen leerde kennen.

vrijdag 24 april 2009

O enjeitado

'No fundo sinto me apodrecer
Ik voel mij van binnen bederven'

Hoe kom je erbij?
Dit is echt iets voor psychoten, die hebben van die waanideeën.
Maar het wordt nog veel erger.
'Agora sei onde e de quë irei morrer
Nu weet ik waaraan ik zal sterven'

'A vida é immenso tristura'
dat behoeft geen vertaling en is helemaal waar

'A vida nao conhece o perdao
Mais nao tenho que este meu fado
P'ra ne encher a noite, sem amor
Het leven kent geen genade o nee
en heel veel suffrimento
Niets heb ik dan mijn fado
Om te vullen mijn lege nacht
Dat is de vertaling maar volgens mij staat er letterlijk de nacht zonder liefde.
Ik kan me vergissen, ben niet zo goed in Portugees.

Een tip,beluister deze tekst op:
Cristina Branco canta Slauerhoff.
Dat heeft ze mooi gedaan, Cristina.
En Slauerhoff ook.

'Lisboa, eens stad der steden
die het verleden voortsleept in't heden.'
kan het nog dramatischer?
Lisboa de stad waaraan Slauerhoff zijn hart verloor.
Hij stierf jong zoals een gekwelde en rusteloze ziel betaamt
Tudo es dor

donderdag 23 april 2009

Paars

Paars is mijn kleur.
Voor vrouwen in de overgang is paars een ideale kleur.
Rustgevend,
Opwekkend,
Feestelijk,
en toch niet overdreven.
Daarom is mijn blog van nu af paars.

zaterdag 4 april 2009

Overgang

Op en dag staat ie voor je deur. Nee, niet die prins op het witte paard. Ik doel hier op de overgang. Bij de overgang denk je al gauw aan opvliegers en andere lichamelijke ongemakken. De oorzaak van veel van die klachten is dat je eierstokken er mee ophouden. Te weinig vrouwelijke hormonen. Tijdens de overgang moet je lijf daar nog aan wennen met als gevolg dat allerlei processen ontregeld raken. Maar op een gegeven moment is dat afgelopen. Helaas begint de ellende dan pas echt want wat blijkt? Je lijf kan die hormonen niet goed missen. Dus krijg je weer andere klachten, waar ik hier niet verder op in zal gaan.
Alles bij elkaar geen vrolijk vooruitzicht voor de ouder wordende vrouw! Het zet je aan het denken. Natuurlijk zijn er oplossingen in de vorm van homeopathische en hormonale remedies. Soms ook weer met de nodige bijwerkingen. Maar de ultieme oplossing lijkt mij toch een eierstoktransplantatie. Als we die eierstokken nou eens in vitro opkweken en aanbieden aan de vijftig+ vrouw? Een gouden idee toch. Ja ja, ik weet het, het kan niet en als het wel zou kunnen dan mag het niet want onethisch etc. Maar zo moeilijk hoeft het niet eens te zijn. Er bestaat ook zoiets als de prikpil. Laten we daar een variant op maken, gewoon een constante afgifte van vrouwelijke hormonen, in een lage dosering. Wat houdt de medische wereld tegen?