Naomi Tamura in Zuiderwoude

Zaterdag 11 september 2010 vertolkte de Japanse pianiste Naomi Tamura werk van Eugene Sigaloff, Alexander Scriabin en Karol Szymanowski in het kerkje van Zuiderwoude. Zij deed dat op geheel eigen wijze, elegant en hartstochtelijk. Haar spel is geen verfrissend zomerregenbuitje,  geen kabbelend beekje hoewel zij toch put uit de romantische traditie. Heftig en vol onverwachte wendingen legt zij klemtonen in de composities van oude en nieuwe meesters die nog lang nawerken in mijn hoofd.

Programma

Intermezzo 2009 E Sigaloff

Intermezzo 2004
Tonicity 1981

Four Preludes, opus 33 A Scriabin
Etude opus 8 nr 8
Etude opus 8 nr 2

Uit  ´Nine Preludes' Opus 1 nr. 6.7..8 K Szymanowski
Uit ´Four Etudes´opus 4 nr. 3

Literaire belevenis

Deze week werd mij onverwacht een liefdes snack aangereikt. Het was op een jubileumfeestje op mijn werk dat ik uit een heuse snackbar een gedicht mocht trekken. Ik opende het luikje waarachter zich normaliter kroketten of frikadellen bevinden en nam er een opgevouwen papiertje uit. De man die het snack kastje op zijn buik droeg, las mij het gedicht dat er op stond voor.
Het ging zo:

Liefdes snack
Weet waar ik zo van hou
een bal gehakt met heel veel mayonaise
een broodje tartaar heerlijk rauw
kip aan het spit met vers gebakken frietjes
maar het meest van alles
hou ik van jou

Was getekend de Literaire snackman

Leuk toch.

Kraamkamer

Met de geboorte van mijn eigen website is dit blog geworden tot kraamkamer van stukjes. Hier kan ik oefenen en experimenteren. Mijn hersenspinsels uitproberen en laten marineren tot ze rijp zijn voor publicatie. Een website is tenslotte een serieus medium waar verantwoordelijk mee omgesprongen dient te worden. Dus geen vage bijdragen over hysterische verlangens of obsessies maar professionele zakelijke berichten.
Oordeel zelf

Niet alle mannen

worden kaal.
Tot dit inzicht kwam ik toen een man met lang haar in een staartje mij passeerde terwijl ik wachtte op de trein. Hij was kalend en zag er nogal onverzorgd uit. Maar juist dat zette mij aan het denken en al denkend keek om me heen. Ik zag mannen met weinig haar en mannen met een royale bos, ook grijze haren.
Wat opvalt is dat de mannen die neigen naar kaalheid, hun haar nogal eens millimeteren. Ze doen dit denk ik om het probleem te camoufleren maar vestigen er daarmee juist de aandacht op.
Sommige gaan nog een stapje verder en besluiten om hun hoofd rigoureus kaal te scheren. Dat is ook een oplossing maar laat ik er dit van zeggen: je moet er wel het hoofd voor hebben. Persoonlijk prefereer ik mannen met lang weelderig haar maar wel verzorgd graag.

Verlangen

nog steeds in de ban van Willy.

1995 New Orleans

Uit het moeras stijgen giftige dampen op
weerwolven belagen de arme inwoners
in het holst van de nacht vallen de vampieren aan

Enjoy
my one desire