zondag 22 november 2009

Verslaving

Het begint er een beetje op te lijken dat ik verslaafd ben aan you tube. Gelukkig alleen aan de muziek video's. Als ik er aan begin ben ik niet meer te stoppen en zit met gemak twee uur achter elkaar te zappen. In het ergste geval struin ik alle fimpjes met en over Willy deVille af. Oh, dat is echt erg. Dan raak ik helemaal in de ban van die man. Ook al ken ik hem niet en is ie dood. Is het een afwijking? Een puberale neiging tot dwepen? Hysterie? Ik weet het niet. Gelukkig werk ik bij een GGZ instelling zodat ik mij ter stond onder psychiatrische behandeling kan stellen. Zo hep alles z'n voordeel!
Vooruit we doen er nog een:
http://www.youtube.com/watch?v=zVoaKS0Ff1c

vrijdag 20 november 2009

The way young lovers

Zittend op mijn eigen ster ontdekte ik de young lovers van Jeff Buckley.
Ik droom verder,

http://www.youtube.com/watch?v=8kPUT_1d4dA

en blijf me verwonderen.

vrijdag 13 november 2009

Kunst

Twee weken geleden bezocht ik de The Amazing Inspiring Beautiful Affordable Art Fair. Zo dat staat er. Ik heb het even laten bezinken zoals je merkt. Even laten rusten al die indrukken die over en door elkaar heen buitelden in mijn arme hoofd. Ja ik heb me wel verbaasd. Over de de manier waarop het georganiseerd was, over de presentatie, de mensen die er rondliepen. Mijn eerste reactie na binnenkomst was om me om te draaien en hard weg te lopen. Maar dat doe je toch niet zo snel als je net dertien euro betaald hebt. Dan wil je waar voor je geld. Tenminste ik wel.
Het was overweldigend druk, door een smalle corridor persten zich lieden van allerlei pluimage. Het meest vielen mij de stellen met jonge kinderen in buggy of bugaboe op. Als het zo vol is dan lopen zij behoorlijk in de weg met die kids en dat terwijl er ook een crèche was. Het was volgens mij ook helemaal niet leuk voor die kleintjes.
Ik kwam natuurlijk niet om mij te beklagen over het publiek maar om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. En dat is gelukt, hoewel het eigenlijk te veel was om echt ergens van onder de indruk te raken. Het was net een grote Amerikaanse supermarkt waar je overrompeld wordt met twintig verschillende merken cornflakes en zestig soorten brood. Dan weet je ook niet meer wat je kiezen moet. Niet dat ik van plan was om met een kunstwerk onder de arm weer huiswaarts te keren. Gelukkig voor de galeriehouders en kunstenaars liepen er ook kooplustige types te wapperen met pinpas en credit card.

Amazing was het zeker, inspiring en beautiful tot op zekere hoogte, affordable alleen als je geld over hebt. Mijn nieuwsgierigheid is bevredigd en het was een leuke middag. Of ik het volgend jaar weer doe, betwijfel ik.