Twee weken geleden bezocht ik de The Amazing Inspiring Beautiful Affordable Art Fair. Zo dat staat er. Ik heb het even laten bezinken zoals je merkt. Even laten rusten al die indrukken die over en door elkaar heen buitelden in mijn arme hoofd. Ja ik heb me wel verbaasd. Over de de manier waarop het georganiseerd was, over de presentatie, de mensen die er rondliepen. Mijn eerste reactie na binnenkomst was om me om te draaien en hard weg te lopen. Maar dat doe je toch niet zo snel als je net dertien euro betaald hebt. Dan wil je waar voor je geld. Tenminste ik wel.
Het was overweldigend druk, door een smalle corridor persten zich lieden van allerlei pluimage. Het meest vielen mij de stellen met jonge kinderen in buggy of bugaboe op. Als het zo vol is dan lopen zij behoorlijk in de weg met die kids en dat terwijl er ook een crèche was. Het was volgens mij ook helemaal niet leuk voor die kleintjes.
Ik kwam natuurlijk niet om mij te beklagen over het publiek maar om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. En dat is gelukt, hoewel het eigenlijk te veel was om echt ergens van onder de indruk te raken. Het was net een grote Amerikaanse supermarkt waar je overrompeld wordt met twintig verschillende merken cornflakes en zestig soorten brood. Dan weet je ook niet meer wat je kiezen moet. Niet dat ik van plan was om met een kunstwerk onder de arm weer huiswaarts te keren. Gelukkig voor de galeriehouders en kunstenaars liepen er ook kooplustige types te wapperen met pinpas en credit card.
Amazing was het zeker, inspiring en beautiful tot op zekere hoogte, affordable alleen als je geld over hebt. Mijn nieuwsgierigheid is bevredigd en het was een leuke middag. Of ik het volgend jaar weer doe, betwijfel ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten