Schilderen, echt een bezigheid voor vrouwen in de overgang. En dan niet het schilderen van je woonkamer, slaapkamer, badkamer, keuken, wc of schuurtje. Hoewel dat natuurlijk ook kan.
Enkele maanden geleden ontdekte ik dat het leuk is om te schilderen. Maar toen wist ik nog niet dat ik in de overgang was. Nu weet ik het ook niet zeker maar ik heb zo mijn vermoedens. Een keer moet het toch gebeuren dat je er aan begint. En dan bedoel ik niet schilderen maar de overgang. Er is geen scherpe grens te trekken. Vandaag ben ik de overgang en gisteren was ik het nog niet. Zo werkt het niet. Het gaat geleidelijk.
Nu prijs ik mij gelukkig dat ik er niet veel van merk en niet lijd aan het meest opvallende symptoom van de overgang: de opvlieger. Hoewel ik toen ik jonger was nogal opvliegend of beter gezegd prikkelbaar was ( mijn kinderen weten hier meer van), heb ik tot op heden nog geen echte opvlieger gehad. En daar ben ik blij om. Heb je het wel eens meegemaakt bij iemand anders? Ik wel,je krijgt acuut medelijden als je de zweetdruppels in het rond ziet vliegen. Heel stoer roep ik steeds dat ik daar niet aan mee doe. Alsof je kunt kiezen. Maar dit terzijde.
Wat is nu het verband tussen schilderen en de overgang.
Nou, daar weet Youp van t Hek meer van. Hij heeft meermalen snerend uitgehaald naar vrouwen in de overgang die zo nodig een schilderklasje moesten gaan volgen. Ik bedoel maar. Nu deel ik de cynische kijk van Youp niet maar toch vind ik schilderen wel iets wat bij vrouwen in de overgang past. Waarom weet ik eigenlijk niet zo goed.
Het slaat natuurlijk nergens op, maar ja dat hoort ook bij de overgang. Toch wel fijn dat je alles op de overgang kunt gooien. Ben je iets vergeten. Sorry maar t is de overgang. Heb je ergens geen zin in. Sorry hoor maar het is de overgang. Ha ha. Goeie smoezen fabriek die overgang.
O ja, volgend weekend ga ik weer naar Heiloo. Waar ik de heilzame uitwerking van schilderen leerde kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten