Stoffig

Saai en stoffig, dat is het vigerende beeld van de medezeggenschap.
Herken ik dat?
Helaas kan ik niet ontkennen dat de tak van sport een wat stoffig imago heeft. Je zou bijna denken dat langdradige vergaderingen en omslachtige formuleringen onlosmakelijk verbonden zijn met de medezeggenschap.
Daar komt bij dat uit onderzoek blijkt dat OR leden vaak te vinden zijn in de categorie blanke, mannelijke werknemers van 45 jaar en ouder.

Als ambtelijk secretaris mag ik de praktijk van dichtbij meemaken en vanuit die positie kan ik meedelen dat het meevalt.
Ten eerste zijn de OR vergaderingen, tenminste die waar ik aanwezig ben, niet per definitie langdradig. Toegegeven ze duren soms wel lang maar dat maakt ze nog niet langdradig. Humor voert regelmatig de boventoon, om nog maar te zwijgen van bijtende spot. Nee echt, je kunt je best amuseren tijdens zo'n vergadering.

Ten tweede valt het mee met het aantal blanke mannen boven de 45. Gelukkig kom ik ook vrouwen en jongeren tegen in de OR. In de zorg is dat niet zo vreemd want hier werken nog steeds meer vrouwen dan mannen.
Opvallend is wel dat in mijn nieuwe werkkring ook de jongere werknemers goed vertegenwoordigd zijn. Weinig reden om te spreken van een stoffige boel dus.

Mijn conclusie is dan ook dat stoffig en OR niet stelselmatig hand in hand gaan.
Wat mij betreft voeren bevlogenheid en creativiteit de boventoon.
En daarom is het zo leuk om ambtelijk secretaris te zijn.