Een gedenkwaardige dag, woensdag 31 maart 2010. Opboksend tegen een straffe wind, fietste ik vandaag naar Overleek om een partijtje hout te bestellen voor een schutting achter in mijn tuin. Onderweg bijna in de sloot gewaaid. Weer thuis heb ik met de moed der wanhopigen de restanten van een eeuwenoude heg uit de grond gerukt. Breekt de buts in tweeën. Voor de goede verstaander, je hebt batsen en butsen.
[terwijl ik dit schrijf, zemelt Willy op mijn computer dat ie so strong out is on heroin. Ja Willy, dat heb je zelf gedaan. Je had ook bij tijds de buts ter hand kunnen nemen. Werkt erg goed tegen verslavingen. Fysieke inspanning is de beste remedie tegen dit- en andersoortige probleempjes.]
Na dit gezwoeg, zeeg ik met een glaasje wijn neer op de bank. Al die extra ingeademde zuurstof, deed mij goed. Ik kreeg een inspirerend idee. Als ik nu eens een beukenhaag plant in plaats van een houten schutting? Een geweldig plan toch? Toegevend aan de verleiding om een cd van Willy af te luisteren, steeg de alcohol mij al snel naar het hoofd en liepen de tranen over mijn wangen.
Mijn hart blijft in jouw hand Willy.
woensdag 31 maart 2010
vrijdag 19 maart 2010
In de Here
Het is bijna Pasen, tijd voor enige contemplatie.
Hoewel het nog volop vastentijd is laven wij ons alvast aan een altoos opbeurende tekst uit dat oude boek.
De HERE is mijn herder, mij ontbreekt niets;
Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
Hij voert mij aan rustige wateren;
Heerlijk toch.
Hij verkwikt mijn ziel.
Hij leidt mij in de rechte sporen
om zijns naams wil.
Is maar goed ook.
Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis,
ik vrees geen kwaad,
want Gij zijt bij mij;
uw stok en uw staf, die vertroosten mij.
Een dal van diepe duisternis, wie gaat daar niet doorheen somtijds.
Gij richt voor mij een dis aan
voor de ogen van wie mij benauwen;
Gij zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Geen commentaar.
Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven;
ik zal in het huis des HEREN verblijven
tot in lengte van dagen.
Het wordt steeds beter. Heil en goedertieren, dat sla je toch niet af.
Ik heb besloten om meer van deze reli-stuff te gaan lezen. Kan een goede invloed hebben op mijn stijl, om niet te spreken van mijn zielerust.
Nee zonder gekheid. Ik meen het.
"In de bloei van haar dagen moest zij heengaan en derven de rest van haar jaren." Nog zo'n pareltje. Kwam hem tegen bij Maarten 't Hart in De Zonnewijzer. Je raadt het al de hoofdpersoon heeft vroegtijdig het leven gelaten. Is blijkbaar op ingenieuze wijze omgebracht omdat ze te veel wist. Een leuk thema, interessant uitgewerkt door Maarten.
Hoewel het nog volop vastentijd is laven wij ons alvast aan een altoos opbeurende tekst uit dat oude boek.
De HERE is mijn herder, mij ontbreekt niets;
Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
Hij voert mij aan rustige wateren;
Heerlijk toch.
Hij verkwikt mijn ziel.
Hij leidt mij in de rechte sporen
om zijns naams wil.
Is maar goed ook.
Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis,
ik vrees geen kwaad,
want Gij zijt bij mij;
uw stok en uw staf, die vertroosten mij.
Een dal van diepe duisternis, wie gaat daar niet doorheen somtijds.
Gij richt voor mij een dis aan
voor de ogen van wie mij benauwen;
Gij zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Geen commentaar.
Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven;
ik zal in het huis des HEREN verblijven
tot in lengte van dagen.
Het wordt steeds beter. Heil en goedertieren, dat sla je toch niet af.
Ik heb besloten om meer van deze reli-stuff te gaan lezen. Kan een goede invloed hebben op mijn stijl, om niet te spreken van mijn zielerust.
Nee zonder gekheid. Ik meen het.
"In de bloei van haar dagen moest zij heengaan en derven de rest van haar jaren." Nog zo'n pareltje. Kwam hem tegen bij Maarten 't Hart in De Zonnewijzer. Je raadt het al de hoofdpersoon heeft vroegtijdig het leven gelaten. Is blijkbaar op ingenieuze wijze omgebracht omdat ze te veel wist. Een leuk thema, interessant uitgewerkt door Maarten.
Schilderen III
Gaat ze nou weer over dat schilderen van haar zeuren, hoor ik je denken?
Want laten we wel wezen, een beetje uit de hand loopt het wel met deze blog. Nee nee nee lezer. Geen sentimeel gedoe vandaag. Ik neem je mee naar het atelier van Madeleine Freyee.
Het eerste deel van het filmpje geeft een indringend beeld (inclusief decollete) van de vrouwen die beeldjes gehakt en geboetseerd hebben. Dan komt er een oudere (saaie) man en hopla daar verschijnt Jose met haar schilderijtje van twee boten.
In het filmpje ontbreek mijn bijdrage over mijn grote inspirator Bob Ross. Jammer dat is er uitgesneden. Verder is het natuurlijk lachen gieren brullen. Na deze boten heb ik een boom geschilderd. Deze opnames zijn van eind december 2008. Sindsdien is er progressie!!
s
Want laten we wel wezen, een beetje uit de hand loopt het wel met deze blog. Nee nee nee lezer. Geen sentimeel gedoe vandaag. Ik neem je mee naar het atelier van Madeleine Freyee.
Het eerste deel van het filmpje geeft een indringend beeld (inclusief decollete) van de vrouwen die beeldjes gehakt en geboetseerd hebben. Dan komt er een oudere (saaie) man en hopla daar verschijnt Jose met haar schilderijtje van twee boten.
In het filmpje ontbreek mijn bijdrage over mijn grote inspirator Bob Ross. Jammer dat is er uitgesneden. Verder is het natuurlijk lachen gieren brullen. Na deze boten heb ik een boom geschilderd. Deze opnames zijn van eind december 2008. Sindsdien is er progressie!!
s
zondag 14 maart 2010
La mama
Al weer een week voorbij, een week vol afscheid.
Dag Hans, rust zacht.
Dag Camiel,het ga je goed.
En tot slot:
dag Wouter, wees gegroet.
Daarom luisteren we voor deze keer naar la mama, een lied vol van afscheid.
Je mag kiezen tussen Andre Hazes en Charles Aznavour.
Persoonlijk kies ik Charles.
Ave Maria....
Dag Hans, rust zacht.
Dag Camiel,het ga je goed.
En tot slot:
dag Wouter, wees gegroet.
Daarom luisteren we voor deze keer naar la mama, een lied vol van afscheid.
Je mag kiezen tussen Andre Hazes en Charles Aznavour.
Persoonlijk kies ik Charles.
Ave Maria....
zaterdag 6 maart 2010
Zielepijn
Met zijn theatrale interpretatie weet Hugo Koolschijn Zielepijn aan de vergetelheid te ontrukken. Want zeg nou zelf, ken jij het verhaal van Vasiljev die intens lijdt na een nachtelijk bezoek aan wat Tsjechov gevallen vrouwen noemt. In de intieme setting van de schouwburgfoyer te Amsterdam zijn wij in de gelegenheid om van dichtbij mee te leven met de escapades en tenslotte de wanhoop van deze student rechten. Hugo Koolschijn wekt, gezeten op een stoel en lezend vanaf beeldscherm, het typisch Russisch verhaal voor ons tot leven. Hoewel ik mezelf zo nu en dan streng tot de orde moest roepen om niet weg te dromen, heb ik mij tijdens de vertelling van 45 minuten eigenlijk geen moment verveeld. En dat zegt natuurlijk wat. Zowel over de kwaliteiten van Tsjechov als schrijver als over Hugo Koolschijn als acteur/verteller.
En ondanks het beeldscherm, wist Koolschijn toch regelmatig contact te maken met zijn publiek. Ook bijzonder want tijdens toneelvoorstellingen is dat er niet bij. Na afloop kon ik het niet laten om hem hierover aan te spreken en antwoordde hij mij dat hij inderdaad alle gezichten gezien had.
En ondanks het beeldscherm, wist Koolschijn toch regelmatig contact te maken met zijn publiek. Ook bijzonder want tijdens toneelvoorstellingen is dat er niet bij. Na afloop kon ik het niet laten om hem hierover aan te spreken en antwoordde hij mij dat hij inderdaad alle gezichten gezien had.
Abonneren op:
Posts (Atom)