Vandaag was weer zo'n dag, grijs en griezelig.
Zo'n dag dat ik dacht waar zijn die koele meren en stille wateren waar verlossing is.
Want mijn naam is Hedwig Marga de Fontayne.
Ik ben een Hollandse vrouw, maar met bloed van uitheemse voorouders...
en ik ben dus op zoek naar de koele meren uit psalm 23.
Ik ben geboren in het midden der negentiende eeuw, en opgegroeid in een Hollandse provincie-stad. Aldaar was klein vertier van handel of bedrijf, maar toch welvaart, want er woonden veel rijken in deftige huizen.
Ook mijn huis was groot en deftig, wellicht honderd jaar oud.
We hadden het niet slecht daar in die provinciestad maar toch ondanks de zorgenvrijheid van mijn jonge jaren, waarin noch ziekte, noch droef verlies, noch hardheid van mensen, noch kommer noch gebrek mijn levensgroei kneusden, kon ik toch aan deze jaren niet terugdenken, zonder telkenmale de kwade geur van saaiheid aan herinneringen met afschuw te hervinden.
Na een mislukt huwelijk, een postnatale psychose en morfineverslaving ben ik toch weer aardig opgekrabbeld en slijt mijn laatste dagen op het platteland waar ik zoveel gelukkige uren doorbracht.
P.S. voor degene die mij nog niet herkend hebben: ik ben de hoofdpersoon uit Frederik van Eedens Van de koele meren des doods.
1 opmerking:
De HERE is mijn herder, mij ontbreekt niets;
2 Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
Hij voert mij aan rustige wateren;
3 Hij verkwikt mijn ziel.
Hij leidt mij in de rechte sporen
om zijns naams wil.
4 Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis,
ik vrees geen kwaad,
want Gij zijt bij mij;
uw stok en uw staf, die vertroosten mij.
5 Gij richt voor mij een dis aan
voor de ogen van wie mij benauwen;
Gij zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
6 Ja, heil en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven;
ik zal in het huis des HEREN verblijven
tot in lengte van dagen.
Een reactie posten