Langzaam maar zeker nader ik de honderd. Vijfennegentig stukjes gingen aan dit opus vooraf. In september 2008 zette ik mijn eerste schreden op dit digitale pad. In het begin een beetje wankel zoals dat meestal gaat met de eerste stapjes. Daarna allengs vlotter maar niet zonder ups en downs. Zoals dat meestal gaat in het leven. Ook was ik niet altoos geinspireerd.
{intermezzo} Gaap..gaap nog even en je valt in slaap.
Vaak luisterde ik tijdens het schrijven van deze blogs naar een passend muziekje op youtube. Vandaag bijvoorbeeld word ik begeleid door David. Gray voor degene die het wil weten. Hij was in Utrecht deze week. Ik niet, Eva wel. Daarom wil ik Eva graag uitnodigen om haar impressie van het concert hier met ons te delen...........
Terwijl David zingt over een liefde die beter had kunnen blijven, kijk ik terug op al die brouwsels die hier de revue passeerden. Het was voor mezelf in ieder geval een manier om mijn gedachten een beetje te ordenen. Schrijven dwingt je om te focussen en niet weg te zeilen op de golven van je mijmeringen en dagdromen.
{intermezzo}Sail away with me honey, I put my heart in youre hand...
Het bloggen biedt mij ook de kans om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur van werk en de verwachtingen die mensen daar van mij hebben.
{intermezzo} Meet me on the other side...
Zo ga ik de honderd wel halen.
1 opmerking:
Ja het was heel erg mooi. Hij heeft 2 uur gespeeld, en speelde nieuwe en oude liedjes. This year's love (in de toegift) was denk ik het mooist. Of Ain't no love. Of Babylon. Mmm, ik weet het niet.
Een reactie posten