Bijna op t randje van
vervelend
ongelofelijk
onbehoorlijk
verdorven
waanzinnig

niet te volgen
leven en dood

feestelijk
liefdevol
decadent
poetisch
maar uiteindelijk toch
bijna op t randje van
vervelend

Zondagmorgen

Zie haar lonken door het leven,
kijk haar spelen in de wind
mijn van straat geredde roos

roos tussen het vuil en nat
in de schoot geworpen schat
mijn van straat geredde roos
en ik denk ik redde jouw maar wedden dat je mij uitkoos

ja die Huub hè, een dichter pur sang
Heeft meer van die intrigerende teksten geschreven:
Het moet en het zal
al met al...
En niet te vergeten:
als het golft dan golft t goed
niet te stuiten te sturen

Ik weet het niet. Ben eigenlijk niet zo'n fan van de Dijk,
toch die van straat geredde roos trekt mij wel over de streep.
Verleidelijk en mysterieus. Wat bedoelt ie nou eigenlijk, waar staat deze roos voor, welke metafoor moet zij verbeelden? Een aan lager wal geraakt personage, een gevallen vrouw?Mag je zelf invullen, that's the beauty of it.
En dan die regel 'en ik denk ik redde jou maar wedden dat jij mij uitkoos' Daar krijg je toch kippenvel van. De werkelijkheid is vaak anders dan jij hem beleefd. Hoever wil je gaan Huub?
Ik geef toe, ben ook wel gevoelig voor de sentimentele deun, de accordeon begeleiding. Maar 't is vooral de combinatie van de tekst met de muziek die onder de huid kruipt en blijft hangen. Mijn zondag kan niet meer kapot!

Onze dagdromen verweven
volg ik jou in de wind
mijn van straat geredde roos

halleluja II

'Why'd you sing halleluja if it means nothing to you'
ja dat vraag ik me ook wel eens af.
Deze zomer traden Damien Rice en Leonard Cohen samen op in Dublin. En, o toeval, ik was daar ook! Een bekoorlijk duo, vooral voor de gevoeligen en andere huilebalken onder ons! Helaas was het erg duur om dit concert bij te wonen, dus je begrijpt ik beperk mij tot het beluisteren van cd's van beide heren.
Hoe dat bevalt ?
Ach wat zal ik zeggen, het bevalt mij wel goed. Hoewel ik regelmatig, vooral bij Damien, in tranen uitbarst. Het werkt zo aanstekelijk die treurige gedachten. Maar als rechtgeaarde Nederlander hoor je je daar natuurlijk niet aan over te geven. Foei! Tenslotte zijn wij een nuchter volk toch?

Kijk Leonard is een ander verhaal, die roept oude herinneringen bij mij op waar ik mij met een goed gevoel in wentel. Een zonsopgang in een studentenhuis in Tilburg om maar eens voorbeeld te noemen. Stop, laat ik mij niet verliezen in weemoedige herinneringen aan de tijd dat ik nog jong was.
Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om de vraag te beantwoorden waarom we halleluja roepen ook al betekent het niks voor ons.
'Why'd you sing with me at all?'
Nou?

Hallelujah

Hallelujah alweer een week voorbij. En omdat dromen bedrog zijn, heb ik mijn vorige blog maar weg gehaald.
'HALLELUJAH'
"Hou je mond nou toch eens Leonard met je hallelujah, je leidt me af. Hoe kan ik zo nu een beetje logisch nadenken wat toch wel nodig is als je een samenhangend stukje wilt schrijven."
Het is raadzaam om tijdens het lezen van dit fabuleuze stukje tekst, de bijbehorende song van Leonard Cohen te beluisteren.

Nu het er op lijkt dat de kredietcrisis een beetje luwt, wil ik het nog even hebben over de ondernemingsraden van de banken.
Ik weet niet of het je opgevallen is in de kranten en andere media. Geen woord, geen letter over de ondernemingsraad.
Terwijl dat wereldje toch in rep en roer is. De zeggenschap is overgegaan in andere handen, banen staan op de tocht om maar een greep te doen uit de ellende.
Kan me niet voorstellen dat er binnenskamers niks gebeurt en de OR niet allang aan de bel getrokken heeft. Is het niet interessant voor ons, geen nieuws?
Wel kwam ik een kort bericht tegen over de ondernemingsraad van de Ijsselmeerziekenhuizen in Flevoland. Die heeft een leuke actie op touw gezet. Iedereen krijgt meer lucht!
HALLELUJAH

Ach en wee, het valt niet mee, zeker niet in de zorg. De problemen stapelen zich op, financiële tekorten, te weinig personeel, ongeschoold personeel, falende managers. De oplossing: een beetje efficiënter werken, minder praten en vergaderen en meer de handjes laten wapperen, besluiten nemen en daarvoor verantwoordelijkheid dragen, de juiste mensen in huis halen en niet degene die alleen maar mooie babbels en gebakken lucht verkopen.
HALLELUJAH

Zo, waarom ben ik eigenlijk nooit manager geworden?
Ik denk dat ik ook maar eens zo'n bureautje begin, je weet wel consultancy.
En dan voor veel geld bladiebla verkopen, ha ha!

Spel

Fortis en ABN Amro overgenomen door de Nederlandse staat.
Het moet nu echt niet gekker worden.
De ene reddingsopertatie is nog niet afgekoeld of de volgende staat alweer op 't vuur. Waar houdt dit op? Wanneer stoppen die grote jongens met fikkie stoken?

Bij manouvres zoals we de laatste week gezien hebben, vraag ik me af hoe die ondernemingsraden erin staan? Ik denk dat de ondernemingsraden er nauwelijks bij betrokken zijn geweest, het ging zo snel. Maar ze zullen er niet blij mee zijn vermoed ik.

En hoe zou het zijn om bij zo'n club ambtelijk secretaris te zijn?
Ik mag de medezeggenschap graag zien als een spel. Er zijn natuurlijk spelregels maar je moet het allemaal niet al te serieus nemen. Een beetje relativeren kan geen kwaad. Daarom zou ik wel eens een kijkje bij die ondernemingsraden willen nemen.
Kijken hoe daar het spel gespeeld wordt.
Hoewel ik nieuwsgierig ben, kom ik toch niet in de verleiding om bij een bank te solliciteren. Waarom niet? Ik weet het niet maar ik voel me niet zo thuis tussen die mannen in pakken, voor wie geld verdienen op de eerste plaats komt. En saaaaaai, volgens mij weten ze bij een bank helemaal niet meer wat spelen inhoudt.
Maar goed mijn nieuwsgierigheid wil ik toch bevredigen. Dus misschien ga ik binnenkort op onderzoek uit en ga ik infiltreren bij Fortis of ABN Amro.
Ga je mee?