Als klein meisje werd ik al gefascineerd door de piano. Ik herinner mij een bezoek aan familie lang geleden. Ik was een jaar of 5. Al snel na binnenkomst trok een zwart glanzende piano onweerstaanbaar mijn aandacht. Even later had ik mij op de kruk gewurmd en raakte voorzichtig de toetsen aan. Ik weet niet meer precies wat er gebeurde met mij maar wel is mij bijgebleven dat ik de hele dag heb zitten pingelen, tot iedereen er knetter van werd.
Later ben ik nog een keer bij dezelfde familie op een verjaardagsfeestje van een nichtje geweest. We zaten met een heleboel kinderen aan een lange tafel. De feestelijkheden boeiden mij niet zo dus toen ik mijn kans schoon zag ben ik stiekum naar de piano geslopen.
Terugdenkend aan deze voorvallen staat het mij weer helder voor de geest hoe graag ik als kind piano wilde spelen. Helaas kreeg ik niet de kans om het te leren. Ach, je weet hoe dat gaat. We waren een gezin in de jaren zestig waar de financiële middelen niet toereikend waren om de kinderen naar pianoles te sturen. Laat staan om zelf een piano aan te schaffen.
Later kwam er wel een piano in mijn leven. Een lelijk bruin bakbeest maar met een prachtig geluid. Bij elke verhuizing ging hij mee maar bij de laatste verhuizing zijn we uit elkaar gegaan, de piano en ik. Hij staat nu in Brussel en ik woon nog steeds in Monnickendam. Maar op een dag keert hij weerom, voorspel ik....
Puttend uit eigen ervaring had ik het vaste voornemen om mijn kinderen wel piano te laten spelen. Nadat de oudste twee de beginselen van de muziek hadden aangeleerd werd het tijd om achter de piano plaats te nemen. En zo geschiedde, zij het niet altijd met onverdeeld genoegen.
De jongste is de dans ontsprongen en heeft zich met de gitaar bezig gehouden. En zo zijn we van de piano bij de gitaar beland.
Ook een instrument waaraan prachtige melodieën zijn te ontlokken.
Luister maar eens naar dit fragment:
Of deze http://www.youtube.com/watch?v=QQd6MOGdvLA
Hier mag je mij ook midden in de nacht voor wakker maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten