zaterdag 23 januari 2010

Mahler

Luisterend naar radio 4 valt mij ineens mijn kennismaking met Mahler te binnen. Het zal midden jaren zeventig geweest zijn. Ik had nog geen kaas gegeten van klassieke muziek. Dat hoorde niet bij mijn opvoeding. En zo gebeurde het dat ik op een zaterdagavond naar de film Dood in Venetie zat te kijken. Niet op televisie. Die hadden we toen wel maar daar zag je zulke films niet. En het was ook niet in de bioscoop maar bij een door een jongerenvereniging georganiseerde filmavond. Daar kwam niet iedereen want het was nogal alternatief. Maar ik wilde daar wel bijhoren op mijn zestiende. Afin ik dwaal af......

De hele film is gelardeerd door delen uit de 3e en 5e Symfonie van Mahler. Ik was meteen verpletterd. Dit was zo mooi. Niet alleen de muziek hoewel die op zichzelf ook prachtig is. Het was denk ik vooral de combinatie van het verhaal, de beelden en de muziek. Op zich zou elke film dat in zich moeten hebben om een goede film te zijn. Maar de ervaring leert dat dat lang niet altijd het geval is. Bij Dood in Venetie wel dus. Deze film en zijn maker zijn overigens wel een beetje in de vergetelheid geraakt. Je hoort of ziet er weinig meer van.
Het verhaal is gebaseerd op een boek van Thomas Mann en gaat over een schrijver, Aschenbach, die naar Venetie komt voor een vakantie. Hij worstelt met een heleboel problemen in zijn leven, want homo. Aschenbach wordt verliefd op een mooie jongen, Tadzio. Hij raakt verstrikt in zijn gevoelens voor deze werkelijk goddelijke jongeman. Het is zo´n androgyn typetje van wie je je ogen niet van af kunt houden. Achenbach ook niet, maar verder gebeurt er niks onzedelijks. Wel een gewaagd thema, hoewel ik heb de indruk dat het onderwerp in die tijd minder gevoeldig lag dan nu. Maar dat is weer een andere discussie.
Uiteindelijk eindigt de film met de dood van de schrijver op het strand. Een heel dramatische gebeurtenis, zeer indringend gefilmd zag ik op you tube. Je begrijpt dat ik me dit allemaal niet meer letterlijk kan herinneren. Maar bij het terugzien van de beelden, komt het allemaal weer bovendrijven.

Mijn besluit staat vast. In het kader van mijn goede voornemen ga ik snel eens luisteren naar de 5e van Mahler. In combinatie met kijken naar de film wellicht.

Geen opmerkingen: