Another statement

Nou vooruit nog maar eentje dan. Make- up is voor onzekere types.
Regelmatig lees ik in interviews met vrouwen dat ze er niet over piekeren om zonder make up de straat op te gaan. Ik kan je vertellen dat ik er niet over pieker om met make up de straat op te gaan. Uitzonderingen daargelaten. Maar daar kom ik zo op terug.

Make up, echt niet, vieze troep. Ooit in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik eens wat van die bruine smurrie op mijn gezicht gesmeerd. Ik wist niet hoe ik het had. Alsof je letterlijk een masker op hebt. Het voelde alsof bij elke beweging die boel zou barsten. Ik snap dan ook niet dat er vrouwen zijn die dat spul dag in dag uit op hun gezicht aanbrengen. Lippenstift, getverderrie. Heb je wel eens geproefd hoe dat smaakt. Bah bah bah vies. En dan zie ik sommige vrouwen om de haverklap hun lippen bijwerken. Ik begrijp er helemaal niets van.

Nou ja helemaal niets. Om een beetje serieus genomen te worden in het maatschappelijk verkeer heb je als vrouw vaak wel make up nodig. Vanmiddag op weg naar huis zat ik te overpeinzen of het mogelijk zou zijn om geheel zonder make up te gebruiken, als makelaar een huis te verkopen. Ik ben bang van niet. Er zijn van die beroepen waarin je bijna niet zonder kunt. Zoals het makelaarsvak.

Eigenlijk zou het geen verschil mogen maken, wel of geen make up. Je kwaliteiten veranderen er niet door. Ik ben net zo goed of slecht in mijn vak zonder make up dan een ander met. Toch heb ik de indruk dat het wel meetelt. Ten eerste wordt er nogal eens geoordeeld dat je er zonder make up onverzorgd uit ziet. Hoezo? Ik zie er echt niet verzorgder uit hoor, met van alles op mijn gezicht. Eerder verlopen want ik kan het niet laten zo nu en dan met mijn handen over mijn gezicht te wrijven. Je begrijpt wat er dan gebeurt met allerlei kleurige mengsels. Dat wordt een grote warboel. Ten tweede wordt geoordeeld dat je onverschillig en in het ergste geval onaangepast misschien zelfs wel asociaal bent, want anders zou je er niet zo bijlopen. Geloof je het echt? Alleen al daarom zou je, puur uit protest, elke vorm van make up afzweren.

Maar er zijn uitzonderingen. Mocht je mij tegenkomen met mascara op en een lichte zweem van lipgloss op de mond beste lezer, dan ben ik op weg naar een sollicitatiegesprek. Kijk als dat nou het verschil maakt tussen kansloos aan een gesprek beginnen en toch een kleine kans hebben op die baan, dan heb ik het er wel voor over.
Mannen, prijs je gelukkig. Voor jullie geldt dit allemaal niet. Jullie worden zonder make up serieuzer genomen dan met. Zo is het maar net. Was ik maar een man.