Nederlands is een moeilijke taal. Velen struikelen over spelling en interpunctie. Veel regels en nog meer uitzonderingen. Het is ook ingewikkeld maar sommige zaken zijn onomstotelijk en niet zo ingewikkeld. Wat dacht je van de veelvuldig gebruikte constructie 'hun hebben'. Eigenlijk dient iedereen in dit land die de basisschool doorlopen heeft, te weten dat dit niet kan. Sterker het mag niet. Waarom niet? Hun is de vierde naamval, en kan daarom alleen de functie van lijdend voorwerp vervullen in een zin. Hun kan dus geen onderwerp zijn.
Toch is het gebruik van hun als onderwerp steeds wijder verbreid. Waar ligt dit aan? Een interessante vraag waar vast wel onderzoek naar gedaan is. Helaas ben ik daar niet van op de hoogte. Is het gemakzucht? Of ligt het aan ons onderwijs? Of aan onze maatschappij?
Gelukkig kan ik wel de neiging om in te grijpen en de spreker tot de orde te roepen, onderdrukken. Gelukkig want niets is zo irritant dan iemand die meent je woordkeus of zinsbouw te moeten verbeteren. Ik vind dat iedereen recht heeft op zijn eigen taal. Tja een overblijfsel uit de late jaren zeventig toen de spelling van veel woorden ook heel anders was. Kado of buro zijn daar mooie voorbeelden van. Uiteindelijk zijn er natuurlijk toch regels want het was toen wel de bedoeling dat je cadeau en bureau zo spelde als de mode voorschreef. Ook toen geen ultieme vrijheid dus om te spellen zoals het jou uitkwam.
Dat kan ook niet want dan zouden we elkaar niet meer begrijpen. Dat is de consequentie van een ver doorgevoerd ieder mag doen wat hem of haar bevalt. En dat geldt natuurlijk alleen voor het taalgebruik. Waarschijnlijk zeggen we over een aantal jaren allemaal hun hebben. Taal is namelijk onderhevig aan veranderingen. Net als alles in het leven tenslotte. Panta rei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten