Winter

Zondagmiddag in december Aan het eind van de middag kleurt de hemel donkergrijs. Adembenemend grijs. De witbesneeuwde daken van de huizen contrasteren met het steeds dieper wordend grijs. Zo mooi kan de winter zijn, ondanks ongemak en gedwongen thuiszitten.
Nog meer sneeuw. Als kind kon ik me eindeloos vermaken met het kijken naar die neerdwarrelende vlokken.
Maandagmiddag in december, nog steeds sneeuw, gladde wegen en ontregeld treinverkeer. Een kleine handicap. Maar het mooiste gaat nog komen. Als de sneeuw straks weer smelt. Dan zijn alle kleuren die er onder tevoorschijn komen zo intens. Ik geniet nu al van het vooruitzicht. Winterpret.

Back in time

We gaan terug naar 1978. Ga je mee op deze tijdreis in het verleden?
Babylon by bus, signed Bob Marley.

Ruim dertig jaar later wordt deze tour herdacht met optredens in den lande. Morgen in Amsterdam. Ik ben er niet bij. In 1978 wel, in Heerlen of Sittard. Weet ik niet meer.
In het voorprogramma Herman Brood and his Wild Romance met een gastoptreden van Nina Hagen. History. Ik krijg buikpijn als ik er aan terugdenk. Wat was het leven mooi toen . Alleen besefte ik dat niet.

Beide, Bob en Herman, hebben ons verlaten. Maar gelukkig hebben we you tube.
http://www.youtube.com/watch?v=BgUMw1d_V3s

Wonderlijk, in 1978 had ik geen idee dat ik ooit nog eens terug zou kijken naar deze periode via een medium als you tube. De veranderingen zijn wel erg snel gegaan. Wat blijft is de muziek die nog steeds even krachtig is als toen.
Wonderlijk ook om te zien dat ik reggae geweldig vond en een paar jaar later helemaal uitzinnig werd van Mink Deville. De stap lijkt groot maar is als je er bij stilstaat kleiner dan je denkt. Wat BoB en Willy verbindt, hoewel hun muziek zo anders klinkt, is de pijn die ze er mee uitdrukken. En dat is toch weer universeel.

Op de terugweg na het concert regende het heftig. Met bakken, om angstig van te worden. In een Fiat 500 reden we in een sukkeltempo terug naar Tilburg. Een lange weg ....... Exodus, in een historische nacht. Positive vibration.

Taal

Nederlands is een moeilijke taal. Velen struikelen over spelling en interpunctie. Veel regels en nog meer uitzonderingen. Het is ook ingewikkeld maar sommige zaken zijn onomstotelijk en niet zo ingewikkeld. Wat dacht je van de veelvuldig gebruikte constructie 'hun hebben'. Eigenlijk dient iedereen in dit land die de basisschool doorlopen heeft, te weten dat dit niet kan. Sterker het mag niet. Waarom niet? Hun is de vierde naamval, en kan daarom alleen de functie van lijdend voorwerp vervullen in een zin. Hun kan dus geen onderwerp zijn.
Toch is het gebruik van hun als onderwerp steeds wijder verbreid. Waar ligt dit aan? Een interessante vraag waar vast wel onderzoek naar gedaan is. Helaas ben ik daar niet van op de hoogte. Is het gemakzucht? Of ligt het aan ons onderwijs? Of aan onze maatschappij?

Gelukkig kan ik wel de neiging om in te grijpen en de spreker tot de orde te roepen, onderdrukken. Gelukkig want niets is zo irritant dan iemand die meent je woordkeus of zinsbouw te moeten verbeteren. Ik vind dat iedereen recht heeft op zijn eigen taal. Tja een overblijfsel uit de late jaren zeventig toen de spelling van veel woorden ook heel anders was. Kado of buro zijn daar mooie voorbeelden van. Uiteindelijk zijn er natuurlijk toch regels want het was toen wel de bedoeling dat je cadeau en bureau zo spelde als de mode voorschreef. Ook toen geen ultieme vrijheid dus om te spellen zoals het jou uitkwam.
Dat kan ook niet want dan zouden we elkaar niet meer begrijpen. Dat is de consequentie van een ver doorgevoerd ieder mag doen wat hem of haar bevalt. En dat geldt natuurlijk alleen voor het taalgebruik. Waarschijnlijk zeggen we over een aantal jaren allemaal hun hebben. Taal is namelijk onderhevig aan veranderingen. Net als alles in het leven tenslotte. Panta rei.

Porno

"Goede porno verrijkt je seksleven én je geest." Ik citeer de Volkskrant. Toe maar. Het kan niet op. Dat mis ik allemaal toch maar. Ik zal het maar meteen toegeven. Ik ben geen liefhebber. Van porno dan. Nog nooit heb ik een porno film bekeken. Ja het is heus waar. Waarom zou ik ook. Oh ja om mijn geest te verrijken. Maar dat kan ook op andere manieren. Ik heb ook totaal geen behoefte aan kijken naar porno. Vraag me wel af wat anderen er aan beleven. Ik kan me er in ieder geval niet veel bij voorstellen. De kleine stukjes van porno films die ik ooit gezien heb boezemen mij alleen afkeer in. Hoe dat komt? Afgezien van de natuurlijke schaamte die mij overvalt bij het aanschouwen van allerlei seksuele handelingen van anderen, roept het ook een onaangename spanning op. Zonder in details te willen treden kan ik zeggen dat ik het getoonde afstotelijk vond. Misschien ten overvloede, het was geen vrouwvriendelijke porno met aandacht voor het verhaaltje. Nee, gewoon recht toe recht aan. Het duurde slechts enkele minuten voordat in beeld kwam dat je moest betalen om verder te kijken. Ik had genoeg gezien. Vroeger mocht het niet en tegenwoordig lijkt het wel alsof het moet. Porno.