Het schijnt dat David Gray met zijn nieuwste cd Draw the Line, een heel andere weg ingeslagen is . Ik kan het (nog) niet beoordelen. Maar ik begrijp het wel, ergens moet je de lijn trekken. Op een dag. Davids muziek en teksten deden mij vaak vermoeden dat hij weet wat er in die andere wereld, die wij nu nog niet kennen, is. En daar mag ik graag mijn gedachten over laten gaan. Voor mijn gevoel heeft David intuitief weet van deze wereld en is dat de reden dat ik zo graag naar zijn muziek luister. En dat wil ik graag zo houden.
Watching you go, I know
there ain't no easy way to cry....
http://www.youtube.com/watch?v=ehxTgbSO6Wg
Ik denk dat het wel meevalt, luister en oordeel zelf!
vrijdag 18 september 2009
woensdag 9 september 2009
Hermitage
Eindelijk heeft Nederland een museum van internationale allure; de Hermitage in Amsterdam.
Het oude Amstelhof is schitterend verbouwd tot een modern museum maar wel met ouderwetse statigheid.
De openingstentoonstelling 'Aan het Russische hof ' stelt echter licht teleur. Niet dat de baljurken en kostuums van de tsarenfamilie niet mooi zijn. In tegendeel, ook de levensgrote portretten van adellijke dames en officieren waren indrukwekkend. Lyrisch werd ik van sommige doeken, de plooien in de jurken, de voiles, alles zo treffend geschilderd. Dan bekruipt mij terstond een gevoel van diepe bewondering maar ook lichte afgunst. Kon ik maar zo schilderen!
Omgeven door chique uitgedoste oudere dametjes met grijze coupe dwaalde ik van het ene kabinet naar het andere. Om echt te kunnen genieten, liepen er teveel mensen rond in het museum. Dat zal er niet beter op worden, vrees ik. Misschien dat het museum op een gegeven moment alleen op afspraak te bezoeken is zoals sommige musea in Rome. Dat zou jammer zijn vooral omdat het dan meestal nog steeds stervensdruk is.
Wat mij een beetje tegenviel was de keuze voor een cultuurhistorische benadering. Ik had verwacht dat het accent meer op beeldende kunst zou liggen. Wat nu getoond wordt, is interessant voor een breed publiek maar ik verwacht meer van de Hermitage.
http://www.hermitage.nl/nl/tentoonstellingen/russische_hof/
Het oude Amstelhof is schitterend verbouwd tot een modern museum maar wel met ouderwetse statigheid.
De openingstentoonstelling 'Aan het Russische hof ' stelt echter licht teleur. Niet dat de baljurken en kostuums van de tsarenfamilie niet mooi zijn. In tegendeel, ook de levensgrote portretten van adellijke dames en officieren waren indrukwekkend. Lyrisch werd ik van sommige doeken, de plooien in de jurken, de voiles, alles zo treffend geschilderd. Dan bekruipt mij terstond een gevoel van diepe bewondering maar ook lichte afgunst. Kon ik maar zo schilderen!
Omgeven door chique uitgedoste oudere dametjes met grijze coupe dwaalde ik van het ene kabinet naar het andere. Om echt te kunnen genieten, liepen er teveel mensen rond in het museum. Dat zal er niet beter op worden, vrees ik. Misschien dat het museum op een gegeven moment alleen op afspraak te bezoeken is zoals sommige musea in Rome. Dat zou jammer zijn vooral omdat het dan meestal nog steeds stervensdruk is.
Wat mij een beetje tegenviel was de keuze voor een cultuurhistorische benadering. Ik had verwacht dat het accent meer op beeldende kunst zou liggen. Wat nu getoond wordt, is interessant voor een breed publiek maar ik verwacht meer van de Hermitage.
http://www.hermitage.nl/nl/tentoonstellingen/russische_hof/
vrijdag 4 september 2009
Suf
De rek is er een beetje uit. Je hebt het waarschijnlijk al gemerkt: het schrijven van originele en zinneprikkelende stukjes valt mij de laatste tijd zwaar. Zo maar ineens gaat het over een middagdutje. Wat een flauwekul. Suf en saai. Je kunt net zo goed over een kanariepiet in een kooitje schrijven! Dat is nog spannender.
Maar soms heb je van die periodes in je leven. Dan weet je het even niet. Op dit moment sta ik voor een dilemma. Verhuizen of niet. Of toch maar ander werk zoeken, dichter bij huis. Beide geen opties die ik snel en gemakkelijk kan realiseren. Ik weet het, het leven is niet gemakkelijk. Maar zeg eens eerlijk, zou jij ook niet willen dat het leven eenvoudiger was? Dat je niet zo vast zat aan keuzes die je gemaakt hebt? Daarom vind ik het zo moeilijk om te kiezen. Elke keuze impliceert dat een andere mogelijkheid verdwijnt. Ik hou het liefst alles open zodat ik kan doen wat mijn gevoel me op een bepaald punt ingeeft. Kan niet, mag niet. Word nou toch eens volwassen. Wat denk je wel.
Mijn uitweg?
Van alles een beetje doen. Dus en een huis zoeken in Amersfoort en solliciteren in Amsterdam.
Of is dat te laf en slap? Als het een niet lukt dan heb ik altijd nog een alternatief achter de hand. Wie niet sterk is moet slim zijn!
Maar soms heb je van die periodes in je leven. Dan weet je het even niet. Op dit moment sta ik voor een dilemma. Verhuizen of niet. Of toch maar ander werk zoeken, dichter bij huis. Beide geen opties die ik snel en gemakkelijk kan realiseren. Ik weet het, het leven is niet gemakkelijk. Maar zeg eens eerlijk, zou jij ook niet willen dat het leven eenvoudiger was? Dat je niet zo vast zat aan keuzes die je gemaakt hebt? Daarom vind ik het zo moeilijk om te kiezen. Elke keuze impliceert dat een andere mogelijkheid verdwijnt. Ik hou het liefst alles open zodat ik kan doen wat mijn gevoel me op een bepaald punt ingeeft. Kan niet, mag niet. Word nou toch eens volwassen. Wat denk je wel.
Mijn uitweg?
Van alles een beetje doen. Dus en een huis zoeken in Amersfoort en solliciteren in Amsterdam.
Of is dat te laf en slap? Als het een niet lukt dan heb ik altijd nog een alternatief achter de hand. Wie niet sterk is moet slim zijn!
Abonneren op:
Posts (Atom)