Koe

A: Weleens een koe zien optreden?
B: Hoezo, kan een koe optreden dan?
A: mmm zeker kan dat. Tenminste op de Parade
B: O, nou dat zal dan wel.

Na deze nuchtere constatering brak het gesprek tussen A en B af. Logisch lijkt mij als je zo'n antwoord krijgt. A zag dus op de Parade een koe in de voorstelling New York. A ging voor mevrouw ten Kate (ik hou van goeie sfeer en eten met een leuke tafelheer) maar omdat de kaartjes ter plaatse uitverkocht waren, besloot A om naar de voorstelling New York te gaan. Niet wetend dat de hoofdrol weggelegd was voor een koe. Het dier was door haar theatercarrière aan een wisse dood ontsnapt. In het dagelijks leven eindigen koeien die geen melk meer geven in het slachthuis. Maar daar ging het verhaal niet over. Dat ging over een man die met een koe door New York liep, in 2009 bij het 400 jarig bestaan van deze stad.

B: Was dat alles?
A: huh ja, hoezo?
B; Ik weet niet hoor, heb je daar geld voor betaald?
A: Eh ja......
En dat is een waarheid als een koe maar dat verhinderde niet dat A met volle teugen genoot.

Halte Kropswolde

Drie euro kost een retour Groningen Kropswolde met voordeelurenkorting. Dan kan het niet ver zijn, denk ik bij mezelf. Mijn vermoeden blijkt juist als ik tien minuten later op het station Kropswolde sta. Schuin achter mij ligt het stationsgebouw waar ik naar op zoek ben.

Als ik het spoor oversteek valt mijn blik op het bordje 'gesloten' dat op de deur van het gebouw hangt. Dat is nou vervelend. Kom ik helemaal naar Kropswolde, is het museum gesloten. Ik besluit om toch maar even te gaan kijken, misschien kan ik door de ramen iets zien. Achter de deur zie ik een paar schilderijen aan de muur hangen. Verder staat er van alles en nog wat, oude huishoudelijke apparaten en allerlei voorwerpen die ik niet direct kan thuisbrengen. Intrigerend maar helaas ik kan niet naar binnen. Wellicht heeft het dorp nog meer te bieden dan alleen dit museum voor oude handwerktuigen. Na enig doelloos heen en weer geloop ontdek ik een molen met een winkel. Maar die is gesloten wegens vakantie. Kropswolde is niet ingesteld op toeristen, merk ik. Terug bij het station blijkt tot mijn verrassing dat het museum nu wel open is. Niet langer gedraald en naar binnen. Na één euro toegang betaald te hebben, dwaal ik een tijdje rond door de oude wachtlokalen. Oude koffers en een heleboel gereedschap. Dit is niet wat ik verwacht had toen ik besloot hierheen af te reizen. Afgaande op wat ik op internet gevonden had, dacht ik dat er beeldende kunst geëxposeerd werd.

Op deze dinsdagochtend in augustus ben ik de enige bezoeker dus heeft de man die mij binnen liet wel tijd voor een gesprekje over de geschiedenis van het museum en meer.